Resim 1. Kronik lenfositik lösemi (KLL). B) ÇK’ a sitoplazmaları yok denecek kadar dar küçük lenfositler egemen. Yoğun çekirdek kromatini yer yer topaklaşmalar yapıyor. A) Yayma sırasında çekirdeklerin kolaylıkla ezilmeleri KLL’ de sık rastlanan bir bulgudur (Gumprecht gölgeleri, “smudge-leke” hücreleri, “smear-yayma” hücreleri). Ancak kırılgan (frajil) lenfositlerin sadece KLL ye özgü bir bulgu olmadığı unutulmamalıdır.
İmmünofenotipleme: CD 19, CD 20 (soluk), CD 23 gibi B lenfosit belirteçleri ile birlikte bir T lenfosit antijeni olan CD 5 de (+) dir. Yüzey Ig’leri ya κ ya da λ’dır (monoklonaliteyi gösterir) ve soluk boyanırlar. CD 10, FMC7 ve CD 79b (-) dir.
Resim 2. A) KLL’de prolenfositik dönüşüm. KLL’de ÇK’da prolenfosit oranı % 10 u aşmamalıdır. Aştığında prolenfositik dönüşüm söz konusudur. Küçük lenfositlerin çevresinde daha büyük, çekirdekleri belirgin nükleoller içeren genç lenfoid hücreler görülüyor. Prolenfositik dönüşümde ÇK’da prolenfosit oranı % 10-55 arasında değişir. B) Lenfoplazmositik lenfoma (lösemik şekil, ÇK); KLL’deki kadar yoğun kromatinli olmayan çekirdekte, kromatin yer yer, plazma hücrelerindekine benzer topaklaşmalar yapar. Gene plazma hücrelerinde olduğu gibi, çekirdeklerde hücrenin merkezinden uzaklaşma eğilimi vardır.
Resim 3. A) Kronik prolenfositik lösemi. Tanı konduğunda ÇK’ da lenfoid hücrelerin % 55’den fazlasını lenfositten daha büyük, çekirdekleri KLL’ye göre daha ince kromatinli, nükleollü prolenfositler oluşturur. B) Richter sendromu. KLL zemininde gelişen büyük hücreli lenfoma (bu preparatta immünoblastik sarkom). imb: koyu bazofil sitoplazmalı, ince retiküler kromatinli çekirdekleri büyük nükleoller içeren blastlar; immünoblastlar (lenf düğümü basma preparatı). B ve T lenfositlerin antijenik uyarılarla büyük blastik hücrelere dönüşümünün henüz bilinmediği yıllarda Alman Okulu lenf düğümlerindeki bu hücreleri “hemositoblast” olarak adlandırmıştır.