ÇK’dan hazırlanan yaymada normal morfolojide eritrositlerin yanında, ortalarındaki solukluk kaybolmuş, daha küçük ve koyu renkte boyanmış eritrositler (sferositler) görülüyor (bkz Hemolitik Anemiler, Resim 1). Dikkat edildiğinde, yer yer polikromazi gösteren makrositlere rastlanıyor (bkz Retikülosit ve Polikromazi). Trombosit sayısı normal. Lökositlere gelince, çoğunluğunu yoğun çekirdekli, dar sitoplazmalı küçük lenfositler oluşturuyor. Sol üst köşede yayma sırasında ezilmiş iki kırılgan lenfosit çekirdeği (leke hücresi, yayma hücresi) var (bkz Kronik Lenfositik Lösemi Resim 1A).
Diğer bulgular: HGB 6.3 g/dL, retikülosit % 9.11, Düzeltilmiş retikülosit % 3.8. Direkt ve indirekt Coombs testi pozitif. İmmünofenotipleme: CD5, CD19, CD22, CD23 pozitif. CD20 ve CD38 negatif. Monoklonal yüzey hafif zinciri λ. KLL’de CD20 negatifliği rituksimab tedavisinden sonra gözlemlenebilen bir bulgudur.
KLL’de görülen otoimmün komplikasyonların başında OİHA gelir (% 4-10). Hastalığın evresi ilerledikçe sıklık artar. Daha seyrek olarak immün trombositopeni, OİHA ile birlikte immün trombositopeni (Evans sendromu), nadiren de salt kırmızı dizi aplazisi gelişebilir. Ayrıca KLL’lilerde purin analogları (özellikle fludarabin) ile tedaviye bağlı olarak da OİHA ile karşılaşabiliriz.